Vandaag gaan we met de groep Kyoto verkennen. We bezoeken de gouden tempel Kinkaku-ji, de zen tuin Ryoan-ji waar we wat rotsen kunnen bewonderen, Nijo-jo wat hè kasteel van de slogan was en Sanjusangen-do waar we 1001 boeddhabeelden bezichtigen maar die we helaas niet op de foto kunnen zetten. Daarna heeft iedereen wel zo’n beetje last van het fenomeen tempel moeheid.
We lopen vervolgens naar Gion wat het geisha district is van Kyoto. Dit gebied is ook heel bekend geworden door het boek “Memoirs of a geisha” wat later verfilmd is. We komen een aantal nep geisha’s tegen die er speciaal staan voor de toeristen, want de echte vluchten weg zodra ze een camera zien. Ook zien we een aantal geisha-studenten die te herkennen zijn aan een enkele bloem in hun haar.
We belanden uiteindelijk bij de bar Highball waar men naast bier ook vele soorten whisky heeft. Ik besluit dat een keer te proberen en ga voor de kaku-bin. Het smaakt nog best goed ook. Daarna ga ik wel weer voor een biertje want de avond is nog jong.
We eten wat bij een restaurant genaamd blue ocean. Hier zitten we met z’n zessen (Matthijs, Manda, Jeffrey, Judy, Linda en ik) in een apart Japans kamertje met authentiek schuifdeur. Op tafel staat een iPad achtig apparaat waarmee we onze bestellingen kunnen doorgeven. Een aantal gerechten worden desondanks niet bezorgd dus we gaan toch nog met wat honger van tafel. Als echte cultuurbarbaren lopen we dus nog even langs de McDonalds om een burgertje te scoren.
’s Avonds gaan we langs de karaokebar Super Jankara wat weer een groot succes blijkt te zijn. Ons zangtalent lijkt ook met sprongen vooruit te gaan. Uiteindelijk belanden we bij de bar in het hotel waar de rest van de groep ook blijkt te zitten.
Nou Bas, na al dat zingen ben je vast wel klaar voor carrière in de reaal band