Categoriearchief: Amerika 2001

Vertrek en aankomst in Washington

Vanwege onze ervaringen met de chaos bij de NS zijn we eerder vertrokken om maar vooral op tijd te zijn. Els brengt ons met de auto naar het station. De trein vertrekt vandaag wel op tijd uit Schagen, maar de aansluiting op Sloterdijk lopen we weer mis. Het ziet er dus naar uit dat Peter eerder op Schiphol is. Wij komen 10 minuten later aan. Wanneer we met de roltrap in de stationshal aankomen zien we Peter staan die speciaal voor deze vakantie nieuwe stappers heeft aangeschaft. Gezien de lange rijen voor de douane besluiten we om maar gelijk in te checken. Op schiphol is men nu ook overgestapt op controle van handbagage bij de paspoortcontrole en niet meer aan de gate, waardoor er lange rijen reizigers staan. Na het aanschaffen van de nodige (tax-free) luchtjes, doen we nog een bakkie en gaan we op weg naar de gate aan de F pier. De vlucht van United Airlines met een Boeing 777 vertrekt precies op tijd.

We zitten erg comfortabel met onze economy plus plaatsen. Al snel hebben we door dat de 13 centimeter extra beenruimte niet verkeerd is. Het digitale videoscherm in de stoel zorgt ervoor dat we ons niet zullen vervelen tijdens de vlucht. Er is keuze uit meerdere kanalen en de films draaien continu door.

Na een voorspoedige vlucht komen we op tijd aan in Washington DC. Omdat dit onze eerste aankomsthaven in de USA is moeten we eerst door de douane, daarna onze bagage ophalen en vervolgens weer afgeven voor de vlucht naar New York. Daarna moeten een shuttle nemen om naar de andere terminal op de luchthaven te gaan.

Omdat dit alles nogal wat tijd vergt, moeten we opschieten. Als we aankomen in de terminal horen we via de intercom “Final call La Guardia”, dus moeten we een flinke sprint trekken om onze vlucht te halen. Aangezien dit lukt kunnen we stellen dat het wel goed zit met onze conditie. We vliegen deze keer met de Jetstream 41, een klein toestel voor maximaal 29 passagiers. Als de stewardess met duidelijke tegenzin haar veiligheidsverhaaltje afraffelt kiezen we voor de tweede keer vandaag het luchtruim.

Na drie kwartier vliegen we boven New York. Dit is de vierde keer dat ik hier aankom, maar de eerste keer met daglicht en ik zit nog wel bij het raam! Het uitzicht is spectaculair, mede omdat het mooi weer is met een onbewolkte lucht. Jammer genoeg mogen er geen videocamera’s gebruikt worden tijdens de landing.1

Als we een metrocard gekocht hebben gaan we met de Q bus op weg naar het subwaystation. Aangekomen op Penn station is het maar 1 blok lopen naar ons hotel dus dat valt mee. Inchecken, gelijk een fax mee van Carla en op naar kamer 354 (uiteraard) op de 3e etage. De kamer ziet er iets afgeleefder uit dan op internet, maar de bedden zijn goed en we hebben TV en koelkast! Na het deponeren van onze bagage gaan we de stad in. Gezien het tijdstip besluiten we eerst wat te gaan eten bij Fridays, een keus van Bas. Omdat hij ook zo vriendelijk is om te betalen is die keus snel gemaakt.

Wat opvalt vergeleken met de vorige keer is, dat je alleen je eerste frisdrank moet betalen en daarna onbeperkte refills krijgt. Dat verzacht de momenteel dure dollar weer iets.

Het eten smaakt prima, en het is gezellig met naast ons een verjaardagsfeestje van mensen uit de buurt. Na afloop even uitbuiken en daarna gaan we op weg naar Times Square. Het is er natuurlijk erg druk.imm004

 

Ook zien we nog een rijdende kopie van de bluesmobiel compleet met chauffeur die, net als als Elwood in de Blues Brother movie, letters getatoeëerd had op zijn vingers. Opeens zagen we een rookwolk opstijgen die steeds dikker werd. Politie en brandweer waren zeer snel ter plaatse. Er bleek een yellow cab in de brand te staan onder de motorkap. Wel een pech voor de automobilisten dat het precies op Times Square moest gebeuren,want alle verkeer stond muurvast. Omdat we moe worden gaan we naar ons hotel en gaan om 23:00 slapen (het is thuis dan al 05:00 s morgens). Wel een paar keer wakker geworden, maar gelukkig weer in slaap gevallen dus de volgende ochtend toch wel goed uitgerust.

New York – Brooklyn Bridge, WTC, Battery Park, Little Italy

We gaan ontbijten in het restaurant wat we nog kennen van de vorige keer. Alle 3 gaan we voor de pancakes.

De maaltijd vult behoorlijk dus de 3e pannenkoek neemt wat meer tijd in beslag. imm009Na een metrorit komen we aan in Brooklyn en maken foto’s van de skyline van Manhattan onder de Brooklyn Bridge door.

Lopend over die brug komen we weer in Manhattan en gaan op weg naar het WTC . Er staan lange rijen maar we sluiten toch maar aan. De wachttijd valt uiteindelijk mee en we hebben een fenomenaal uitzicht over de stad. Het is wel 31 graden, maar niet zo dampig dus Peter kan mooie foto’s maken.imm011imm025

Hierna op weg naar Ellis Island. Aangekomen in Battery Park blijkt de kaartverkoop stopgezet te zijn gezien de drukte. Dat moeten we morgen maar opnieuw proberen. Eerst wat drinken en dan op weg naar Canal street. Bas heeft in Chinatown nog voor $5 een videoband van de film A.I. gekocht. Thuis maar kijken of er wel wat op de band staat, het blijft een gok maar wie niet waagt…imm031

In little Italy is het erg druk omdat er een straatfestival gaande is, dus dat wordt zoeken naar een tafeltje. Toch nog een restaurant gevonden waar ruimte is en waar het wel gezellig lijkt. De ober dacht dat we Duitsers waren omdat we bier en pizza bestelden. We laten hem maar in die waan.

Omdat gisteren mijn videobatterijen leeg waren zijn we nog even naar Times Square geweest om te filmen. We zijn aan de late kant, de theaters gaan uit en het is gigantisch druk. Lopend gaan we weer terug naar het hotel.

New York – Ellis Island, Washington Heights, Columbus Circle

Na alweer een lekker ontbijt op weg naar Ellis Island. Het blijkt behoorlijk te regenen en voor het hotel staat een man paraplu’s te verkopen. Erg slim. Peter koopt er een voor $3. Wij laten ons nat regenen.imm033

Op Ellis Island geprobeerd om naar huis te bellen, maar collect calls (we zijn echte hollanders) naar Nederland blijken niet mogelijk te zijn. Bij Easy Everything nog een ½ uurtje internet gekocht om naar huis te mailen.

We nemen de metro naar Washington Heights, de buurt waar de wereldberoemde tv serie Friends zich afspeelt. Als we de metro uitkomen vinden we alle drie de buurt nogal onguur overkomen en we besluiten weer rechtsomkeert te maken.

We belanden op Columbus Circle en vinden een Ierse pub, PJ Carneys, waar we wat gaan drinken. imm035De barkeeper Barry blijkt een ware sportfanaat te zijn en we raken al gauw aan de praat over voetbal, ook al gezien de wedstrijd Ierland – Holland in september.

Hij schenkt Bas steeds gratis Cola bij zodat wij dan bier kunnen / moeten bestellen, maar gezien de leuke sfeer hebben we daar geen problemen mee.

Omdat het al laat geworden is besluiten we hier ook wat te gaan eten.imm034

Als we ’s avonds om de rekening vragen blijken er maar 4 biertjes en 1 cola op te staan naast het eten.Volgens Barry is alles in orde, dus we nemen afscheid, “good luck in september”, en gaan lopend terug naar de 34e street.

Terug in het hotel valt Theo op het bed en ligt in coma.

Vertrek New York, Aankomst San Francisco

Vandaag al om 5:15 op gestaan, want we moeten naar JFK. We moesten lang wachten op de metro (half uur) die gelukkig airco heeft want op de stations is het erg warm. De shuttlebus komt gelukkig gelijk aan als we uitstappen dus dat loopt gesmeerd.

Ruim op tijd checken we in. We hebben dus nog even tijd om te mailen want er staan gratis internet terminals opgesteld.imm006

Wegkomen op JFK duurt wat langer gezien de file van vliegtuigen. De captain laat weten dat dit niets uitmaakt voor onze geplande aankomsttijd: 12:10 local time in San Francisco.

Na het opstijgen krijgen we het ontbijt. De purser verdient waarschijnlijk bij als een stand up comedian gezien zijn mededelingen via de intercom. Tijdens de vlucht valt de verzorging tegen want de stewardessen komen maar een keer langs. Dat zijn we niet gewend van United Airlines.

We komen aan om 12:00 local time te San Francisco en, alweer verenigd met onze bagage (even afkloppen), blijkt dat we het beste met de taxi naar ons motel kunnen gaan ($38). Er is wat verwarring over het adres bij de taxi chauffeur, want Lombard Street en Fishermans Warf liggen nogal uit elkaar. Maar we komen toch goed aan bij het hotel.imm007

De kamer is uitstekend. Airco, magnetron, koelkast en zelfs een videorecorder zodat Bas gelijk zijn AI tape kan uitproberen. We pakken uit en gaan gelijk naar Fishermans Warf om tickets voor Alcatraz te bestellen. Dat blijkt niet mogelijk, want ze zijn al bezig met de kaarten voor vrijdag. We balen behoorlijk.

Maar, we komen er achter dat er touroperators zijn die pakken tegelijk opkopen en duurder doorverkopen.We hadden toch beter via internet kunnen reserveren. Na enige twijfel besluiten we toch maar om voor morgen een tour te boeken, kosten $35 per persoon, tegen de normale prijs van $13,50, maar we krijgen er nu een stadswandeling door Chinatown bij.imm038

Bij de kabeltram staat een rij van ongeveer een uur, dus dat is ook alweer een tegenvaller.
We gaan lopend naar het centrum wat behoorlijk klimmen is met de hellingen van rond de 28%. We belanden in een duistere buurt met veel zwervers en daardoor voelen we ons minder op ons gemak. Niet zonder reden, want de volgende dag zien we op TV dat er daar een overvaller is neergeschoten door de politie.

Door het vele lopen op steile hellingen krijgen we al gauw dorst. Als we wat willen drinken zien we overal borden dat mensen onder de 21 jaar niet naar binnen mogen.

We besluiten ons dom te houden en stappen ergens naar binnen. Als we aan de bar gaan zitten wordt gelijk aan Bas gevraagd of hij zich wil legitimeren en kunnen we opstappen. Het zit vandaag niet mee.
Nog even een mall bezocht met roltrappen die in een bocht lopen, en via Chinatown terug naar het motel.
Het valt ons ook gelijk op dat McDonalds bijna nergens te zien is.

Vlakbij het motel zien we Mel’s Drive Inn, die bekend is geworden door de film American Graffiti.
We stappen binnen en bestellen een heerlijk maal met BIER. Als dessert besluiten we de chocolade cake te bestellen, waarop de ober zijn wenkbrauwen fronst en op verbaasde toon onze bestelling noteert.

Na afleveren van de borden blijkt waarom. Het zijn gigantische stukken.
Hij gokt erop dat we het niet op krijgen waarop wij besluiten het tegendeel te bewijzen. We blijven Hollanders. Bij een 24 uurs winkel wat waspoeder en melk gekocht, en weer blijkt er geen bier te koop te zijn.
Via een tankstation bediende komen we erachten dat we bij een liquor store moeten zijn die een paar blokken verderop ligt. Die is gelukkig ’s avonds ook open, dus we gaan even langs voor een six pack.
Na het douchen op bed lekker een blikje genomen en om 10:30 gaan slapen (onze biologische klok lag nog op 1:30AM).
Thuis komen ze er alweer bijna uit.

 

San Francisco – Pier 39, Alcatraz, Chinatown, Union Square

Heerlijk geslapen. Bij de receptie gratis continental ontbijt. Dit blijkt koffie met een soort koffiebroodje te zijn. Dat is wel lekker, maar hier kunnen we niet de hele dag op lopen.
Op naar Mel’s om weer zo’n overheerlijk Amerikaans ontbijt te nuttigen.We lopen daarna langs de baai richting Fishermans Warf. Onderweg komen we langs een supermarkt (Safeway) en regelen we een klantenkaart waardoor we weer wat geld kunnen besparen. Batterijen waren hierdoor toch $2 goedkoper.imm009

We lopen over pier 39. Erg toeristisch, maar gezien de drukte vinden veel mensen dit niet erg.
Om 12.45 vertrekt de ferry naar Alcatraz.imm011
Bij aankomst op het eiland vertelt een gids ,een ranger, over de geschiedenis van deze ex gevangenis.
Video gekeken, audiotour gedaan, erg aan te bevelen.

Bij terugkomst op de vaste wal blijkt de zon ongemerkt zijn werk te doen.Door de wind merk je er niet veel van, maar ongemerkt verbrand je toch als je niet oppast.

We hebben mazzel en kunnen gelijk met de tram mee, richting union square…tenminste, dat dachten we.imm036
Als we een kaartje gekocht hebben en instappen, kunnen we er na de eerste bocht, ongeveer 100 meter verder, alweer uit. Eindpunt, had mevrouw de bestuurder dat niet even kunnen zeggen.
We stappen over op de voorste tram in de rij en vertrekken 10 minuten later alsnog.

Aangekomen in het centrum merken we op dat we vlak bij Alamo zitten, waar we onze huurauto verderop in de week gaan ophalen.
We besluiten een kijkje te nemen, wat door de aanwezige werknemer op prijs wordt gesteld, want we krijgen gelijk een rondleiding door het bedrijf, waarbij hij enkele full size modellen aanwijst. We verlaten de garage en lopen richting Chinatown, nu wat centraler dan afgelopen maandag, dus via de toegangspoort de wijk in.imm006

Dat blijkt een goed idee te zijn want we lopen een stuk gezelliger zo.
Wat gegeten bij een chinese mcDonalds. Milkshakes medium size, zo groot dat Bas hem eerst nog meeneemt, maar later toch maar weg gooit. Hij kan hem niet meer op.

Vervolgens zijn we omgekeerd en weer teruggelopen naar Union Square om vandaar met de kabeltram weer terug naar de werf te gaan. Een hele belevenis, wij zaten bij de “remmer” en Peter ging op de trede aan de tram hangen. imm039Daarna weer lopend terug naar het motel en daar nog even de was gedaan. Iets teveel waspoeder gebruikt. Diverse malen gespoeld maar het blijft schuimen. Dat lossen we morgen wel op, geen zin meer. Bas slaapt al een tijdje. Wij gaan ook plat om 23.30.

San Francisco – Golden Gate Bridge, Bay Area

Na een bak koffie eerst op weg naar een wasserette. De was van gisteravond in de automaat gedaan en zonder toevoeging van waspoeder schuimt alles er vrolijk op los.

Daarna alles in de droger gestopt en wachten, onderwijl er achter komend dat ik een zakje met wasgoed in het hotel in New York heb laten liggen.
Toch even beter opletten anders ben ik wel erg snel door mijn verschoningen
Na het ontbijt op weg naar de Golden Gate Bridge.imm009
De afstanden zijn hier toch wel wat anders dan we gewend zijn, want het is een lange wandeling.Elke keer denk je dat er bent maar het is een behoorlijke wandeling.De brug zelf is bijna 3 kilometer lang. De brug over lopen duurt 30 minuten! En dan moet je ook weer terug.
Vervolgens maar weer eens uitrusten met een bak koffie.

Het geplande museum,in het park bij de brug lijkt erg op het Nint in Amsterdam en het wemelt er van de scholieren. We besluiten dit te laten schieten en gaan naar een supermarkt waar we een six pack, een zak chips en biernootjes kopen alvorens naar het hotel te gaan.imm012

Na wat kaarten naar huis geschreven te hebben en een film op tv gezien te hebben gaan we naar een pizzeria genaamd “Pizza Uno”. Dit leek van buiten een leuke tent, maar het is binnen erg rommelig. Er draaien drie soorten muziek door elkaar en de bediening is erg slecht.
De pizza van Peter kan twee keer terug.De eerste keer was hij niet gaar en de tweede keer aangebrand. De manager wordt erbij gehaald en biedt een nieuwe pizza of een gratis dessert aan. Omdat wij ons eten al bijna op hebben laten we het er maar bij zitten.De fooi hebben we deze keer in de knip gehouden.

Terug in het hotel even het schrijfwerk bijwerken en op tijd slapen. Van al dat lopen de afgelopen week zijn we toch wel moe geworden.

Vertrek San Francisco – Yosemite, Tioga, Mammoth Lakes

Na een bak koffie samen met Bas de auto op gaan halen.
We zijn voorbereid, want bij Alamo proberen ze je altijd een extra verzekering en/of een upgrade aan te smeren. We hebben een stel voor ons om een auto op te halen, dus we weten precies wat de man achter de balie ons gaat vragen. Als we aan de beurt zijn trappen we nergens in en na ondertekening van het contract krijgen we de sleutels van een champagnekleurige Buick Century. Het is wel even wennen want er piept van alles en op het dashboard knipperen veel lampjes wanneer de auto wordt gestart.imm014

Nadat Theo eerst een paar keer per abuis met links geremd heeft (het is een automaat) en op de steile hellingen iets teveel gas geeft, waardoor we met gierende banden optrekken, krijgt hij het op een gegeven moment toch onder de knie. Het is wel gaaf om die heuvels eens een keer met de auto te nemen.

We gaan op weg naar het motel waar we Peter en onze bagage ophalen.
Vervolgens na het ontbijt nog even geshopt bij de Safeway en we gaan dan rijden richting de Bay Bridge. Het wordt al snel rustiger op de weg en we kunnen alle knopjes van de auto uitproberen.

Bas zit prima achterin en besluit daar de rest van de reis te blijven zitten.
Na een rit van ongeveer 3 uur komen we bij Yosemite National Park. Dit is het oudste nationale park van de USA.
De natuur is werkelijk schitterend. Na een rit door steeds woester wordende natuur komen we aan bij de beroemde Half Dome en de waterval.

De waterval is wel erg uitgedund, maar dat komt door het jaargetijde waar we nu mee te maken hebben.imm017
Bij het meer maken we een wandeling. Het is erg druk met bezoekers en er zijn heel veel campers. Veel mensen kamperen hier ook een paar dagen. Wij niet want dat laat ons programma niet toe.
We rijden verder in westelijke richting en komen via de Tioga pas, die we niet zo spectaculair vinden als verteld wordt, bij een van de uitgangen van het park.
We picknicken op een parking en komen na een korte rit aan in Mammoth Lakes waar we in checken bij het plaatselijke motel 6.
Bij de receptie staat een groep “oudere dames” uit Florida.
Er is een jazz festival in de stad en door een foutje is hun reservering gecanceld.

We raken aan de praat en een van de dames stelt voor om maar bij ons op de kamer te overnachten.
Een andere dame zegt daarop: “pas maar op want ze komen uit Holland en daar zijn ze erg vrij!”
Wij zien het ook niet zo zitten en gaan nog even naar de plaatselijke supermarkt om een piepschuimen koelbox aan te schaffen.imm016

Als we hem vullen met ijs denkt Theo dat er nog wel een fles Coke bij past en we kunnen weer op zoek naar een nieuwe koelbox, want deze is dus gescheurd.
Nog even een biertje, de administratie bijwerken en dan naar bed want om 5.45 loopt de wekker af.
Het plan is om na het ontbijt gelijk te vertrekken en via de woestijn en area 51 naar Las Vegas door te rijden.

ET-highway, Little Ale Inn, Area 51, Las Vegas

We staan nog vroeger op dan gepland, want toen ik gisteravond de tijd vroeg aan Bas zei hij 9.13 en ik verstond 9.30. Het is nu 6.00 en iedereen staat gedouched klaar.
Dat was wel even schrikken, want door de hoogte hier knalt de roller uit mijn deodorantfles (overdruk) Bas ligt in een deuk maar even later overkomt hem hetzelfde.
Het restaurant aan de overkant gaat pas over een half uur open, dus we pakken de spullen in en gaan met de auto naar een restaurant aan het begin van Mammoth Lake, wat om deze tijd wel al open is. Na de eerste keer tanken op weg naar Las Vegas.imm020
We rijden over de Extraterrestrial highway richting Rachel.
Daar gaan we binnen bij de Little Ale Inn, waar de eigenaar de hype rond de ufo’s en area 51 behoorlijk te gelde maakt.
Het restaurant lijkt meer op een souvenierswinkel, maar dan wel op een leuke manier.imm024
We bestellen alle 3 een Alien Burger, en rijden na het eten verder richting Las Vegas.
Om 16.00 verlaten we in verband met een file de snelweg bij Las Vegas Noord.
Ik dacht binnendoor sneller te kunnen doorrijden, maar er zijn meer mensen op dat idee gekomen. Het is weekend en dan wordt het altijd erg druk in de stad.
Omdat we behoorlijk wat mijlen gereden hebben eerst maar even de file uit om te tanken.
Een gallon kost $1.50, dat is omgerekend iets meer dan 1 gulden de liter.
Dat is nog eens voordelig tanken.

imm004Peter moet wel eerst met credit card en legitimatie naar binnen voor de pomp wordt vrijgegeven. Dit blijkt in verband met eventuele diefstal van de creditkaart te zijn.
Om 17.00 komen we aan bij het motel aan de Tropicana Avenue maar daar blijkt onze reservering niet bekend te zijn bij de receptie.

We hadden gereserveerd via internet, maar later tijdens de reis bleken er meer reserveringen van Motel 6 fout te zijn gegaan. Men is een paar maanden geleden overgestapt op een ander on-line reserveringsysteem en bij overzetten van de boekingen is er duidelijk iets fout gegaan. We kunnen echter wel een kamer krijgen, maar niet voor de prijs uit de reservering, uiteraard duurder.

Later in Nederland blijkt dat de genoemde boeking wel afgeschreven is van de Visa rekening, maar na enig faxverkeer met Motel 6 headoffice is dat keurig terugbetaald door de organisatie. Het is dus zeker niet verkeerd geweest om bevestigings- e-mails uit te printen en te bewaren.

imm012Na alles weer in de kamer gezet te hebben gaan we de stad verkennen.
Weer buiten gekomen vallen we direkt om van de warmte. Het is 44 graden celcius.
Las Vegas is behoorlijk uitgebreid sinds ons laatste bezoek.
Er wonen inmiddels 1.8 miljoen mensen en alle grote hotels zijn langs de Las Vegas Boulevard gekomen.
We komen ogen te kort en wandelen richting Hilton hotel, waar we gaan kijken op de tentoonstelling Star Trek Experience. Het is nog een behoorlijk eind lopen, ook al door de hitte.
Eenmaal binnen merk je daar niets meer van want daar draaien de airco’s overuren.
Wat zal deze stad een energie verbruiken.
In het Hilton moeten we uiteraard via de casinozaal, men doet alles om je aan het gokken te krijgen, naar het Star Trek gedeelte.

imm005Het ziet er allemaal erg leuk uit en gelukkig legt Bas veel uit, want het is een wereld op zich, zeker voor analfa-trekkies zoals Peter en Theo. Er lopen ook figuren uit de tv serie rond en we raken in een leuk gesprek.
Na het kopen van de nodige souvenirs gaan we eten in Quarks bar.
Alles is in stijl van de Startrek en zelfs de pizza’s zijn in de vorm van een driehoek.
Na het eten gaan we de tour doen, erg fascinerend allemaal en zeker nog eens een bezoek waard.imm014
Buitengekomen besluiten we op zoek te gaan naar de oude strip, aan Fremontstreet. Daar aangekomen blijkt er van die strip niet veel meer over.  Alleen de lichtshow is de moeite waard. De meeste casino’s zijn gesloten en de beroemde pioneer club is nu een souvenierswinkel geworden.
De cowboy hangt nog wel aan de gevel maar zelfs zijn arm beweegt niet meer.

Het is inmiddels al over enen en we nemen de bus weer de boulevard af op weg naar het motel.imm027

Als ik onder de douche vandaag kom, ligt Peter alweer een regenwoud om te zagen.
Ik drink eerst nog even een american sized fles cola leeg, want de warmte en het eten zorgen ervoor dat ik gier van de dorst.

 

Las Vegas, Zion, Beaver

Omdat ik al een tijdje een service lampje op mijn dashboard heb branden, gaan we even bij Alamo langs om uitleg te vragen.
Die krijgen we niet, want zegt de medewerker achter de balie, om geen tijd te verliezen krijgen jullie een andere auto. Dat model bevalt ons niet dus weer overboeken op een andere auto, ditmaal weer een Buick Century.
Omdat onze koelbox weer lekt hebben we maar een kunststof model aangeschaft, kost nog geen 10 dollar en is mechanisch sterker dan onze eerste modellen. Zak ijsblokjes erin en koelen maar.imm015

We verlaten Nevada en door een klein stukje Arizona komen we in Utah.
We maken een stop bij een visitor center en drinken weer wat.
Bas voelt zich niet lekker, hij is moe en heeft het duidelijk te zwaar met de hitte.
Zodra we rijden gaat de airco weer aan en als we er om denken genoeg te drinken zijn we waarschijnlijk zo gewend aan de atmosfeer. Tijdens de rit blijkt dat ik met de routeplanner een rekenfout heb gemaakt want Zion NP blijkt verder weg dan verwacht.
Zeker mijlen en kilometers verwisseld.

Als we uiteindelijk bij Zion aankomen laten we de auto staan bij de ingang en gaan met een shutlebus de canyon in. Dit park is erg populair geworden en vanwege de luchtvervuiling heeft men besloten om geen autoverkeer meer toe te staan.imm016

In tegenstelling tot de meeste canyons waar je van bovenaf in kijkt, loop je hier door de canyon zelf. De rode kleurschakeringen nodigen uit tot het maken van veel foto’s. Wanneer het niet te druk is kan je ook hier weer veel dieren in hun natuurlijke omgeving zien. Voor de liefhebbers vallen er ook de nodige bergjes te beklimmen.

We wandelen wat en doordat het later wat gaat onweren wordt de temperatuur iets behaaglijker. Na een mooie rit komen we aan in Beaver. Het is inmiddels alweer 2100 uur en doordat we een tijdzone zijn gepasseerd gaat de klok ook nog een uur vooruit.imm029

Alweer een mooi motel geboekt, alleen geen koelkast op de kamer.
Dat blijkt toch iets voor de stad te zijn of voor de duurdere motels. Maar we gaan weer met de ijsblokjes in de weer en hebben evengoed koud drinken.
Een prima idee zo’n koelbox want alles blijft heerlijk fris. Op de televisie is een special over Jurassic Park 3, een film die volgende week in première gaat in Amerika. Daarna nog even The Perfect Storm gezien op HBO, wat kaarten geschreven voor het thuisfront en zo is er al weer een dag voorbij gevlogen.

Filmore, Salt Lake City, Ogden

Vandaag een dag zonder nadenken. We gaan over de Interstate 15 richting Yellowstone NP en proberen zoveel mogelijk mijlen af te leggen. Radio aan, cruise control erop en rijden maar.imm030
Het is nog lang zoeken naar een ontbijtgelegenheid want er is niet veel open vandaag (zondag) en het gebied wordt dun bevolkter. We eten wat bij een truckstop in Filmore. Wat een mooie plaatsnamen kom je hier toch tegen.In Salt Lake City maken we een stop.
Het is een mooie en erg schone stad en je ziet er bijna geen zwervers op straat.
In de bibliotheek gaan we even internetten.

We hebben e-mails ontvangen van Bert, Carla, Jennifer, Els en van Christiaan, die zelf op vakantie is in Hongarije. Daar hebben ze dus ook al internet cafés.
We kijken ook nog even naar de uitslag van de formule 1 van Silverstone. Door het tijdverschil is die allang afgelopen. Nog wat lopen door de stad en dan weer verder .
We gaan een motel zoeken in Ogden.imm031

Voor $50 zijn we weer onder de pannen in een Super 8 motel.
Dat is maar goed ook want buiten breekt een hels onweer los, en dan kan je maar beter binnen zitten nietwaar?

Als het weer droog is gaan we Ogden verkennen.
De stad heeft geen echt centrum en daarom doen we het met de auto.

Onderweg zien we nog een drive inn restaurant zoals uit die oude films waar je parkeert en de serveerster je bestelling naar de auto brengt.
Zondagavond laat nog even geshopt in de supermarkt, en weer terug richting motel, onderwijl het optrekken van de auto bij stoplichten uitproberend.