We beginnen vandaag in het dorpje Lakes Entrance. Dit dorpje bestaat uit een grote hoofdstraat vlakbij de kust en is vooral populair in de zomermaanden. De hoofdattractie is een voetbrug dat van het stadje loopt naar een schiereiland genaamd Ninety Mile Beach. Normaal gesproken kan je hier bootjes huren, maar nu even niet omdat het weer best wel slecht is. We doen even voor de vorm een klein stukje van de Eastern Beach Walking Track, maar houden het snel voor gezien.
We besluiten vandaag wat meters te maken en zoveel mogelijk richting de hoofdstad Canberra te rijden. Als tussenstop hebben we wel het Croajingolong National Park. Dit park is o.a. erkend als World Biosphere Reserve door Unesco (wat dat precies inhoud weten we niet maar de Lonely Planet vond dit het vermelden waard. Misschien is dit leuk als lezersvraag.). Ook hier kan je weer veel wandelingen doen, maar we besluiten vandaag onze voeten wat rust te gunnen en daarentegen onze gloednieuwe X-Trail op de proef te stellen. We nemen namelijk de onverharde weg naar Point Hicks.
Point Hicks was het eerste gedeelte van Australie dat door kapitein Cook van het schip Endeavour werd gespot in 1770. Het werd genoemd naar de eerste officier van dat schip, Zachary Hicks. Er is een vuurtoren op dat punt, maar deze blijkt achteraf moeilijk bereikbaar te zijn. Onze reis over de onverharde wegen richting Point Hicks duurt ongeveer een uur. Even hebben we de illusie dat we de enigen zijn die deze hachelijke onderneming uitvoeren omdat we haast geen verkeer tegenkomen, maar vlak voor Point Hicks rijden we door een camping die toch wel aardig bevolkt is.
Hierna komen we bij een punt waar we niet verder mogen rijden. We besluiten een stukje te lopen, maar komen er al snel achter dat de vuurtoren nog niet in zicht is en waarschijnlijk nog een paar kilometer verderop ligt. Zo graag hoeven we dat ding ook weer niet te zien, dus maken we rechtsomkeert en gaan we richting het plaatsje Cooma wat in de staat New South Wales ligt. Hier gaan we overnachten zodat we morgen de Snowy Mountains kunnen verkennen.
Hai Bas en vrienden,
Wat een belevenissen zeg. Deze trip zullen jullie niet gauw vergeten. Is ook nog onze wens om hier naar toe te gaan, dit kan pas als we met pensioen gaan want wij krijgen niet zo lang vrij van de baas hoor. !!! Mooie foto’s en heel leuk om de verhalen te lezen. Mijn 17 meter hoog ziplinen door oerwoud is toch even niets vergeleken bij het beklimmen van de brug. 134 m moet je dus echt geen last van hoogtevrees hebben. Stoere foto jongens bovenop de brug. Ja en zo gaan jullie alweer laatste week in. Geniet er nog volop van. Schrijf je thuis nog even door? Was toch wat ik het eerste deed; kijken of je nog wat geschreven had.
Groetjes Thea